Afgelopen jaar stond in de rubriek V van de Volkskrant onderstaand stukje van Janna Reinsma, dat ons gezien de naam van onze organisatie erg aansprak!
'Dialect, jargon, straattaal of neologisme: elke week ontwaart V een opvallend woord. Een balkon geeft lezer en krant wat lucht.
Iedereen lijkt jargon te haten, maar er is ook móói jargon. Het mooiste Volkskrant-woord is denk ik wel ‘balkon’.
De balkonnetjes zijn de korte teksten die u in de krant bovenaan sommige pagina’s vindt, meestal op de rechterpagina, boven de dunne zwarte lijn. Ze voegen altijd iets toe aan de hoofdtekst (de ‘broodtekst’), korte achtergrondinformatie of iets extra’s.
Een balkon hoort tegelijkertijd wel en niet bij die hoofdtekst, net zoals een balkon niet helemaal bij het huis hoort, maar ook niet helemaal bij de buitenwereld.
De filosoof Jacques Derrida was gefascineerd door hoe tekst nooit een afgesloten geheel is. Zo schreef hij uitgebreid over het voorwoord, dat als laatste wordt geschreven, maar als eerste gelezen. Het voorwoord leidt datgene in wat erop zal volgen (namelijk het boek dat het zelf niet is), maar maakt er ondertussen toch ook deel van uit.
Volgens Derrida functioneert het voorwoord zoals alle taal en tekst uiteindelijk functioneert: woorden en betekenissen verwijzen altijd door naar iets buiten zichzelf, naar iets eromheen.
Een beetje in de geest van Derrida vraag ik me af of er vanaf het balkon naar binnen wordt gekeken, of naar buiten. Is het balkon de plek vanwaar u de pagina kunt overzien? Bezorgt het balkon de lezer wat frisse lucht, of zet het de deuren van de krantenredactie open? Is het de plek waarvandaan de journalisten naar u zwaaien? Waarschijnlijk al die dingen tegelijk.
Derrida hield van woorden voor zaken die er wel en niet bij horen, binnenste-buitenwoorden zoals hors-d'oeuvre, supplement en kantlijn (marge). Hij had het ‘balkon’ van de Volkskrant vast kunnen waarderen, een woord dat ook in je hoofd even de deuren en ramen tegen elkaar openzet.'
Tot zover het artikel van Janna Reinsma. Deelnemers vragen ons vaak: 'Waarom heten jullie het Balkon?'. Ons motto is: het Balkon, binnen en buiten verbinden! In het werk dat wij doen verbinden wij ieders binnenwereld (gedachten, gevoelens enz.) met anderen in de buitenwereld. En als professional moet je wat er buiten gebeurt (in de organisatie, het team of bij je cliënt) verbinden met jouw binnenwereld (jouw visie, plannen, meningen, gedachten, gevoelens enz.). Het is die verbinding die bij ons centraal staat. Maar ook heel praktisch: op een Balkon sta je boven de hectiek van alledag. Je hebt meer overzicht en dat helpt je om afstand te nemen en te reflecteren. Ook dat beogen wij met onze programma's te bereiken!
